Ik krijg vaak een verbaasde blik als ik dit zeg. Want misschien vraag je je juist vaak af: wat doe ik nou helemaal op een dag. Wat heb ik dit jaar nou gedaan? Of misschien heb je geen weet van hoe dat is, (chronisch) ziek zijn. Maar hé, bij deze de erkenning voor al jouw harde werken.

30 april - artikel door Janneke Pol van Indebuurt Deventer.

Rouw is vaak zo ongrijpbaar. Iemand die ik begeleidde, verzuchtte laatst: "Ik snap niet waarom dit me zo raakt."  Toen we samen in kaart brachten wat dit verlies allemaal had veranderd, volgde een diepe zucht: "Oh ja… dit is inderdaad veel." Het was een zucht van erkenning. Ineens begreep hij zichzelf beter.